Czas szczepienia

Wysiedliśmy pod gabinetem weterynaryjnym, a tam za bramą wielki, czarny, terier, sznaucer, bouvier? Joszko skoczył do niego z taką złością, z jaką nie spojrzał nawet na żadnego innego psa. Wdał się w typową pyskówkę przez ogrodzenie. Podniecił się mocno, więc przed wejściem do poczekalni dostał ubranko na pysk. Tak na wszelki wypadek, żeby ludzie się nie wystraszyli.

Okazało się, że nie było potrzeby, bo i tak czekałem z nim na zewnątrz. W środku były dwa krwiożercze yorki, których pańcie chyba nie do końca były pewne, że Joszko nie zrobi im krzywdy.

Kobieca ręka

Joszko wyciszył się przez pół godziny czekania, ale wyjście yorków przywróciło mu wigor i wszedł do gabinetu spiesznie, jak po garść smakołyków. I chyba nie było tak źle, bo pani weterynarz obeszła się z nim delikatnie i umiejętnie. Zniósł nawet oględziny migotki. Oko znieczulone miejscowo, ale i tak niepokojąco dziwnie wyglądało to wyciąganie trzeciej powieki pęsetą z kącika oka. A Joszko zniósł to bez jednego mrugnięcia, burknięcia, uniku.

Oględziny podniebienia też przebiegły nad wyraz sprawnie. Górne wargi zawinięte prawie na nos okazały się tylko popisówką, za którą nie poszły żadne inne zachowania. Taki odruch – patrz jakim arsenałem dysponuję, waż, co robisz.

Na koniec został wyczochrany, wygnieciony i wymiętolony, czyli dostał duży zestaw pieszczot. Pies w kondycji dobrej, futro też niczego sobie, podszerstek imponujący. I nadal smukły, ale nie chudy. Czterdzieści sześć kilogramów psa.

Komentarze

Komentarze archiwalne:

W jakiś sposób podobne:

Od d...rugiej strony Ogólne

Zakazane i darowane, czyli Joszko movie #20

Zajęte ręce Dziwadeł lub dziwadeł to najczęściej nowa szansa. Zajęte pokrowcami oczywiście. Pokrowiec oznacza, że próbują coś przede mną ukryć. Najczęściej zwyczajnie skąpią mi pachnących smakołyków, którymi samolubnie się napychają. Nie mam im tego za złe. Długo. Krótko, króciutko mam.

04.03.2018

Od d...rugiej strony

Przepisy a poufałość

Joszko dziarsko maszeruje krok przede mną. Wywinięty w rogal ogon łagodnie faluje w rytm kroków. Wypatruję przed nami potencjalnych pobudzaczy. To może być rowerzysta w drodze do pracy, któryś z sąsiadów spieszący w wielkiej porannej posusze do sklepu, bądź po prostu inny pies. Staram się im schodzić z drogi. Szczęśliwie przed nami pusto.

09.10.2017

Od d...rugiej strony

Słyszę głosy

Czasami. Wtedy, kiedy rzeczywistość – ta już mi znana – chwieje się. To, co widzę, nie przystaje do tego, co słyszę. Nie ma wątpliwości, głosy są wyraźne i głośne. To z pewnością nie słuch płata mi figle. To musi być coś poważniejszego. Może czas na psiego psychiatrę, a może na egzorcystę?

17.03.2017