Skrol

Joszko obwąchuje kolejną kupkę śniegu. Zimą chyba zapachy są intensywniejsze, a może bardziej się mieszają, przenoszone na oponach, przepychane pługiem i łopatami ze śniegiem. Joszko zimą popada w nałóg przeglądania naszego lokalnego ulicznego fejsbuka. Od czasu do czasu podnosi nogę i lajkuje coś, a kiedy trzyma nogę uniesioną dłużej, to pewnie pisze komentarz żółtym fontem. Czasami znudzony wodzi nosem z lekko tylko opuszczoną głową, a czasami, jak trafi na coś zajmującego to z nosem nisko przy ziemi, na szeroko rozstawionych nogach, gotów sam pociągnąć sanie z turystami na Śnieżkę. Krótki, szybki oddech, podfruwające, furkoczące fafle, głowa przerzucana z lewa na prawo. Naprzód! Naprzód! W bok! Dalej! Gdzie woń nas wiedzie!

Komentarze

W jakiś sposób podobne:

Od d...rugiej strony Ogólne Refleksyjnie Trochę na boku

Kiedy niebo spada na głowę

Nie śniło się filozofom, że prawo moralne we mnie może być naruszane tak bezpardonowo przez pękające czasami nade mną niebo gwiaździste. Taka naruszona moralność może zostać użyta przeciwko. Nie wiadomo jeszcze przeciwko komu albo czemu, ale może.

02.01.2019

Od d...rugiej strony Wichry wyobraźni

To jest kura Panie Generale!

Od kiedy pamiętam, a pamiętam, od kiedy myślę, a myślę, że myślę, od kiedy się urodziłem, czyli od 10 lipca 2016 roku – byłem pewien, że jestem psem. Ostatnio ta pewność została jednak zachwiana. Myślenie to czasami przeszkadza w życiu. Potrafi w konsternację wprawić nawet tak stoicko do świata nastawionego psa, jak ja.

20.11.2016

Od d...rugiej strony Ogólne

Weź mnie, weź mnie!

Tak zwykle wygląda w filmach moment wybierania zwierzaka. Któryś ze szczeniaków, kociąt czy innych maluszków całym sobą krzyczy „weź mnie, weź mnie”. I podobnie było z nami. Był jeden, który przedzierał się przez rodzeństwo, docierał do rąk szybciej. Siłą, po grzbietach. Podstępem, dookoła. Sprytem, między nogami. Nie on jednak będzie narratorem tego wpisu.

21.10.2016