Wielki powrót, czyli Joszko movie #24

Krótko, bo obraz zastępuje ponoć jakieś potworne ilości słów, więc na końcu ruchome obrazki. Zaledwie 25 obrazków na sekundę przez 1444 sekundy.

Jak pisałem,¹ Irga nie lubi ubranek i zielony kaftanik, w którym chodziła przez dziesięć dni, to było dla niej skaranie boskie, udręka i niezasłużona tortura. Pies, który składa się głównie z energii² przez czas rekonwalescencji, był tylko energią potencjalną, a i to głęboko ukrytą. Smutna, nietowarzyska, nieruchawa, obrażona na cały świat niemalże.

Aż nadszedł dzień dziesiąty. Bóg stworzył świat w siedem dni, a rana na psie goi się jak na psie aż dziesięć dni? Nie jest to chyba najlepszy ze stworzonych światów. Mniejsza o to, mamy więcej cierpliwości, doczekaliśmy dnia dziesiątego. Zdjęcie szwów. Zezucie znaczy się, przecięcie i wyciągnięcie, nie fotka.

Pani weterynarz się przestraszyła. Kiedy zbliżyła do stołu, na którym Irga właśnie uwalniana od kaftanika stanęła słupka, ta zawarczała i żachnęła się w kierunku obcych dłoni. Może nie lubi weterynarzy? Wybudzona z narkozy po sterylizacji lekko ugryzła inną panią weterynarz. Aby uniknąć rozlewu krwi, rozszarpanej skóry i rozdartych tętnic, przytrzymałem potwora jedną ręką, a drugą głaskałem i drapałem uspokajająco. Pani weterynarz zachowała życie i zdrowie, a Irga pozbyła się szwów.

Wróciliśmy do domu, a tam Joszko z miejsca wyczuł zmianę nastroju młodszej siostry i z miejsca dał się wciągnąć do zabawy. Chyba mu tego brakowało. To, co widać na filmie to już końcówka. Pierwszy impet, kilka czy kilkanaście minut przeznaczonych było dla masuriany, która oglądało bawiące się psy przez WhatsApp’a, więc nie mogłem nagrywać. Jednak to, co nagrałem, daje też wyobrażenie o tym, co działo się wcześniej. Wystarczy pomnożyć przez dwa i zwiększyć tempo o półtora. Proszę:

¹ O ubrankach Irgi napisałem ostatnio w: Opuszczony lazaret albo Pan Kotek był chory
² O temperamencie Irgi pisałem przynajmniej dwa razy: w Jezu, jak się cieszę i w Neutrino

Komentarze

W jakiś sposób podobne:

Od d...rugiej strony

Alarm pierwszego stopnia

Alarm! Zagrożenie! Uwaga! Tutaj! Mam to! Pilnuję, nie zdoła uciec. Alarm! Szybko, dalej. Nie ucieknie, ale baczność mieć trzeba. Alarm!

02.10.2017

Od d...rugiej strony

Umówiłem się z nim na 6:30

Noc – słyszę szczekanie Joszka. Półotwartym okiem zerkam na okno – przez zaciągnięte żaluzje prześwitują promienie światła, czyli dzień. Cisza. Może przestanie szczekać – naiwnie próbuję odwlec wylezienie z łóżka. Dobre i dziesięć sekund. Szczeka po siedmiu. Wygrzebuję się spod kołdry. Wąskim przejściem między łóżkiem a ścianą, po omacku wychodzę na korytarz. Szuram nogami po podłodze, żeby nie potknąć się o Joszka, i na czuja znajduję wyłącznik światła. Rozszarpana foliowa, szeleszcząca jednorazówka, którą zostawiłem na przynętę. Obok dumny Joszko. Widzi, że na niego patrzę, wstaje dziarsko, odwraca głowę i zaczyna szczekać.

14.03.2017

Od d...rugiej strony Ogólne

Nawiedzony pies, czyli Joszko movie #23

Małe było toto, przestraszone, bezbronne, zaślinione, uległe i płci odmiennej. Nie całkiem odmiennej, tylko ode mnie odmiennej. To pomyślałem, że pozwolę mu być. Zostać w moim świecie, a nawet bliżej, w rewirze moim, a nawet zupełnie blisko – w domu moim.

01.09.2018