Prosta droga

Pierwsze urodziny Joszka. Piłka mu się spodobała, zawieszkę* zignorował, a tortem nie zdążył podzielić. Odmówilibyśmy, co Joszko z pewnością wyczuł i nie próbował nas namawiać do zjedzenia surowego hamburgera z wysokiej jakości wołowiny ułożonego w smaczkach i na smakołykach.

Roczniak

Joszko – roczniak. Niby to jakaś oznaka psiej dorosłości, taka ludzka osiemnastka. Tylko jak się przyjrzeć osiemnastolatkom, to co z nich za dorośli? Dzieciarnia, żeby nie użyć dosadniejszych, obraźliwych określeń. Są oczywiście wyjątki, choćby wszyscy ci wyjątkowo dojrzali nieletni czytający ten tekst**. Mając też na uwadze to, że, jak twierdzą ci, którzy się na tornjakach znają, psy te dorastają po jakichś trzech latach… widzę rocznego Joszka szczeniaczkiem, któremu ktoś lekkomyślnie mógłby wydać dowód osobisty.

A przecież on się prawie nie zmienił od czasu, kiedy do nas trafił:

* Takie coś zakupiliśmy: Petmark
** To właśnie jedna z oznak dojrzałości: umieć się we właściwym momencie odpowiednio podlizać. Niektórzy nazywają to oportunizmem, ale to z zawiści z powodu braku tej szlachetnej umiejętności.

I galeryjka jeszcze:

Dorastający Joszko

Szczeniaczek

Mało...

Smakuje!

Młodziak

Komentarze

Komentarze archiwalne:

W jakiś sposób podobne:

Od d...rugiej strony

Mam swoją walentynkę!

Spotkałem ją parę tygodni temu. Od razu wpadliśmy sobie w oko. I w nos – bo ważniejsze jest to, co się czuje niż to, co się widzi. Wzrok może być zawodny. Złudzenia optyczne i inne takie błędy niedoskonałego zmysłu. A węch – jak się porządnie zaciągniesz, to wiesz wszystko! I poczułem coś do tej złotosierściatej blondyny. I ona do mnie na pewno też – ale to oczywiste. Jak można się we mnie nie zakochać? 

13.02.2017

Ogólne

Joszko-movie #1: Łąka o poranku, czyli gdzie zabić kurę

Spacer z tornjakiem to prawie turystyka kwalifikowana, jeżeli chodzi o przygotowanie się do wyjścia. Pewnie o tym jeszcze opowiem (UPDATE: opowiedziałam tu). Tymczasem krótka relacja video z porannego spaceru – na Mazurach zaświeciło dziś na chwilę słońce,  więc zapraszam na łąkę.

26.10.2016

Od d...rugiej strony

Codzienna tornjakowa samotność

Usłyszałem jakiś niepokojący brzęk. Spiesznie schodami dotarłem z mego sutenerowego, ups… suterenowego biura do przedpokoju. Robię tak wielokrotnie w ciągu dnia. Joszko czasami potrafi spać kilka godzin u szczytu schodów ale taki komfort mam sporadycznie. Najczęściej kilka razy dziennie wchodzę na górę, strofuję go za kolejny wyskok i sprzątam efekty zabaw. Ostatnio kilkukrotnie odbierałem mu noże, które podbierał sobie z blatu w kuchni. A sięga coraz dalej.

18.11.2016